Urlopy pracownicze

Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy (także ten zaległy) udzielany jest pracownikowi wyłącznie na jego wniosek, a pracodawca nie może zmusić pracownika do wykorzystania urlopu w ustalonym przez siebie okresie. Czas letni oraz świąteczny jest tradycyjnym okresem urlopowym i uniemożliwienie wykorzystania urlopu wypoczynkowego w tym czasie jest nieprawidłowością, w szczególności utrudnia to wspólny wypoczynek z rodziną. Pracodawca powinien, ustalając plan urlopów, dbać nie tylko o prawidłowe funkcjonowanie zakładu pracy, ale uwzględnić także potrzeby pracowników – Z punktu widzenia prawa ten termin, kiedy pracownik będzie swój urlop wykorzystywał, powinien być uzgodniony z pracodawcą. Czyli te dwie strony powinny dogadać się, kiedy urlop będzie wykorzystany – informuje Aleksandra Zagajewska-specjalista prawa pracy 163 K.p. urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Jeżeli pracodawca nie sporządza planu urlopu – a jest to możliwe w sytuacji, gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa albo gdy zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę – wówczas pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem. Zgodnie z art. 162 K.p. urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, pod warunkiem, że co najmniej jedna część wypoczynku będzie trwała nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. W Kodeksie pracy mowa jest więc o części wypoczynku trwającej 14 dni (a nie o 10-dniowym urlopie). Wypoczynek trwający 14 dni kalendarzowych nie zawsze oznacza 10 dni roboczych, w czasie tym uwzględnia się bowiem także dni wolne i świąteczne, w tym niedziele. O podział urlopu wnioskuje pracownik, ale dzieląc urlop na części, powinien pamiętać o powyższej zasadzie. Reasumując, taki podział urlopu, gdzie ani jedna część wypoczynku nie trwa co najmniej 14 dni kalendarzowych, jest nieprawidłowy Pracodawca nie powinien wyrazić zgody na inny podział urlopu wypoczynkowego, gdyż krótszy niż 14-dniowy wypoczynek nie pozwala na skuteczny odpoczynek i prawidłową regenerację sił. Pracodawca, który zgodzi się na krótszy wypoczynek pracownika, może zostać ukarany w razie kontroli karą grzywny od 1000 zł do 30 000 zł (art. 282 § 1 K.p.), mimo że to pracownik wnioskował o taki, a nie inny podział urlopu.

Odpowiedział coli o 12:13 dnia 01-02-2013.